مقایسه اثربخشی روش های بازی‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و ترکیب آن با آموزش مادران بر اضطراب، عزت‌نفس و خودکارآمدی کودکان دبستانی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه تأثیر بازی‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و ترکیب آن با آموزش مادران بر اضطراب، عزت‌نفس و خودکارآمدی کودکان دبستانی انجام شد. روش: پژوهش از یک طرح آزمایشی با چارچوب پیش­آزمون­­پس­آزمون با گروه کنترل همراه با دوره پیگیری بهره می­برد. از بین کودکان مضطرب کلاس چهارم و پنجم شهر فارسان، نمونه ای  45 نفره به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل 15 نفره تقسیم شدند. گروه­ آزمایشی اول 8 جلسه­ مداخله‌ بازی‌درمانی مبتنی بر اکت و گروه دوم بازی‌درمانی مبتنی بر اکت همراه با آموزش مادران را دریافت کردند. گروه کنترل هیچ مداخله­ای جز جلسات همدلانه دریافت نکردند. آزمودنی­ها در مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری به پرسشنامه مقیاس اضطراب اسپنس، خودکارآمدی کودکان و نوجوانان موریس و پرسشنامه عزت‌نفس کوپر اسمیت  پاسخ دادند.  داده­ها با روش مانووا با اندازه­های مکرر تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بازی‌درمانی مبتنی بر اکت بطور معنادار موجب افزایش عزت‌نفس و خودکارآمدی کودکان دبستانی می شود،  اما بر اضطراب آنان تأثیری نداشته است. دخرمان ترکیبی بطور معناداری به کاهش اضطراب و افزایش عزت‌نفس و خودکارآمدی کودکان انجامیده است. نتیجه‌گیری: اگرچه هر دو نوع درمان آثار مثبتی بر متغیرهای مورد مطالعه داشته­اند اما درمان ترکیبی روش مداخله مؤثرتری بود.